سکوت سرد فاصله ها تنم را می  لرزاند. وقتی به نبودنت فکر می کنم ،می سوزم به یاد روزهایی که بودنت را نفهمیدم

مرا از عشق جاری کن،مرا از پایه ویران کن،برای رویش  تازه مراتو خیس باران کن

کاش غرورم در پستوی سادگی ام پنهان بود، اما تو این سادگی را بهانه ای قرار دادی برای در هم شکستن غرورم

بهت نگفتم تا حالا این که چقدر دوستت دارم/ اما حالابهت میگم بی تو دارم کم می آرم/بهت نگفتم تا حالا که بد جوری عاشقتم/بهت نگفتمتا حالا اما حالا بهت می گم

هیچ وقت از دوست داشتن انصراف نده حتی اگه دروغ گفت بازم بهش فرصت بده

نبودی بی تو پنهان گریه کردم،تورا دیدم خندان گریه کردم،برای اینکه اشکهایم را نبینی نشستم زیر باران گریه کردم

 نام او برابر خواندم ابر باریدن گرفت،/وصف او بر کور کردم چشم او دیدن گرفت /تاشمیم عطرنرگس برمشام دل رسید/گاه بوییدن گرفت وگاه شوریدن گرفت

تنها یک راه بسوی بهشت وجود دارد که در زمین آن را عشق می نامند

تو پادگان عشقت رژه رفتم،بی معرفت سهم من از عشقت کلاغ پره 

فالم را گرفت/یک غزل آمد که حالم را گرفت/ما زیاران چشم یاری داشتیم، خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

لطفا بدون نظر کنارش رد نشو بخاطر اینکه براش زحمت کشیده شده

 نوشته شده توسط مرتضی در چهارشنبه 89/9/3 و ساعت 5:53 عصر | نظرات دیگران()